W Ligocie Oleskiej na wzgórzu znaleziono kamienną konstrukcję pogańskiego kultu (fot. Materiały Wojciecha Łonaka)
W Ligocie Oleskiej już w VII wieku istniała słowiańska osada, podczas wykopalisk archeolodzy znaleźli tam pogańskie miejsce kultu. W Starych Karmonkach odkryli szereg grobów, a w nich monety.
Brak źródeł, które pozwoliłyby na ustalenie początków Ligoty. Wiadomo natomiast, że pierwsi rolnicy uprawiali tu ziemię 3 tysiące lat temu!
W 1921 roku kierownikiem szkoły w Ligocie został August Klonk. To on, prowadząc badania , odnalazł świadectwa osadnictwa prehistorycznego. W 1925 roku przeprowadzono prace wykopaliskowe, które ostatecznie potwierdziły, że osady ludzkie istniały nad Prosną już w epoce kamiennej.
Na przełomie VI i VII wieku w dorzeczu Prosny pojawiły się pierwsze grupy Słowian.
- Ich ślady wspólnie z gimnazjalistami z Radłowa udało mi się odkryć w Ligocie – mówi archeolog Wojciech Łonak. – Badania tej osady, która funkcjonowała od siódmego do dziewiątego wieku naszej ery, nie są jeszcze zakończone.
Słowiańskie osady odkryto także w Kościeliskach i Oleśnie - Walcach.
- Interesujące było zwłaszcza odkrycie w Kościeliskach – zaznacza autor. – Być może w jednej osadzie współżyli obok siebie Słowianie i Wandalowie.
Badania archeologów niemieckich w latach 30. XX wieku i polskich w latach 60. XX wieku nie dają jednoznacznej odpowiedzi. Być może inne badania w okolicy rozstrzygną ten dylemat.
W końcu X wieku n.e. rozpoczął się okres tworzenia państwa.
- Śląsk, a z nim obszar, który obejmuje LGD „Górna Prosna”, wszedł w skład państwa Mieszka I – opowiada archeolog. - Elementem łączącym społeczeństwo była nowa religia. Traciły znaczenie ośrodki kultowe, powstawały nowe ośrodki władzy.
W połowie XIII w.n.e. Olesno stało się siedzibą kasztelana, tu też znalazł się nowy ośrodek kultu.
- Pomimo chrystianizacji kraju, wiara w stare, plemienne bóstwa, święte gaje była nadal żywa – zaznacza Wojciech Łonak.
Archeologom udaje się zdobyć na to dowody.
- W 1982 roku w Starych Karmonkach doszło do odkrycia cmentarzyska z przełomu XVI - XVII wieku – kontynuuje autor. – Dokładnie czterdziestu czterech grobów szkieletowych w drewnianych trumnach i bez.
Co ciekawe, w jednym z grobów w ustach zmarłego znaleziona została moneta – obol Charona – wybita w 1555 roku.
- W innym z grobów zmarłego obdarowano ptakiem zestrzelonym z kuszy, pozostał tylko grot bełtu – mówi Wojciech Łonak. – Kolejnego obdarowano dzbanem z pokarmem, który zakopano nieopodal grobu.
Wszystkie te zabytki można zobaczyć w oleskim muzeum.
