Słowianie to najbardziej tajemnicza grupa ludów indoeuropejskich posługująca się językami słowiańskimi. To szczep o wspólnym pochodzeniu, podobnych zwyczajach, obrzędach i wierzeniach. Zamieszkuje Europę wschodnią, środkową i południową oraz pas północnej Azji od Uralu po Ocean Spokojny. Stanowi najliczniejszą grupę ludności indoeuropejskiej w Europie.
W ostatnich latach badania nad historią Słowian przeprowadzili zarówno badacze z krajów zachodnich, jak i rodzimi, na przykład z Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy. Wyniki ich badań opublikowano w styczniu 2013 roku w magazynie "PLOS ONE". Naukowcy ci badali zróżnicowanie DNA Słowian na podstawie żeńskiego, czyli mitochondrialnego DNA (mtDNA).
Wbrew opinii większości archeologów, bydgoscy badacze twierdzą, że Słowianie nie zasiedlili Europy dopiero we wczesnym średniowieczu, ale przodkowie Słowian mieszkali w Europie już 3- 4 tys. lat temu a nawet dłużej(10 tys.).
Większość archeologów uważa, że etnogeneza, czyli proces wyodrębnienia się, różnicowania i kształtowania Słowian to sprawa stosunkowo niedawna. Według nich Słowianie jako etnos pojawili się w Europie dopiero we wczesnym średniowieczu w III – V w. naszej ery.
Doszli oni do takich twierdzeń na podstawie wykopalisk obiektów kultury materialnej odnajdywanych w Europie.
Tymczasem badacze z Bydgoszczy na podstawie badań genetycznych stwierdzili, że niektórzy przodkowie Słowian pojawili się w Europie znacznie wcześniej, nawet 4 – 10 tys. lat temu.
Badania przeprowadzono na próbkach pobranych od 2,5 tysięcy osób z różnych obecnych populacji słowiańskojęzycznych. Byli to Polacy, Czesi, Słowacy, Rosjanie, Białorusini, Ukraińcy, Chorwaci, Serbowie i Słoweńcy.
Badacze ci koncentrowali się na mtDNA. To DNA jest dziedziczone tylko w linii żeńskiej. Po prostu matka przekazuje swoje DNA dzieciom, a jej córki przekazują je dalej. Nie dochodzi w nim do procesu wymiany materiału genetycznego, a więc nie ma w nim domieszki materiału ojcowskiego. Zróżnicowanie mtDNA zawdzięcza jedynie mutacjom, które gromadzą się wraz z upływem czasu. Dziedzicząc mitochondrialne DNA w skali ewolucyjnej powstaje swego rodzaju drzewo genealogiczne, które stanowi stricte matczyną genealogię.
Genetycy we współczesnej puli mtDNA wydzielili tzw. haplogrupy, czyli grupy cząsteczek z pewnymi określonymi mutacjami, wywodzącymi się od wspólnego przodka. Dzięki znajomości tempa mutacji w mtDNA zbadano, kiedy dane haplogrupy powstały. Na podstawie wieku ewolucyjnego tych haplogrup wyciągnięto wnioski dotyczące pochodzenia tej populacji.
Naukowcy doszli do wniosku, że niektóre podhaplogrupy mają podobny środkowo-europejski rodowód, a ich wiek ewolucyjny jest wysoce zaawansowany. Są oni w stanie wskazać takie, które powstały kilka tysięcy lat temu.
"Rodowód" ten, powstały na podstawie mtDNA skonfrontowano z innymi danymi dotyczącymi etnogenezy Słowian, zbadanymi przez archeologów, językoznawców i historyków.
Nie wszyscy naukowcy zgadzają się z tym poglądem. Dlatego w konsekwencji powstały dwie zasadnicze grupy badaczy z przeciwstawnymi poglądami, których nazwano autochtonistami i allochtonistami.
Zwolennicy autochtonizmu uważają, że przodkowie Słowian żyli już w Europie Środkowej przynajmniej od epoki brązu i żelaza a może nawet w neolicie.
Z kolei allochtoniści, czyli migracjoniści twierdzą, że Słowianie pojawili się w Europie stosunkowo niedawno bo dopiero w III - V wieku naszej ery, w dorzeczu Dniepru, Prypeci i Prutu, czyli na terenach dzisiejszej Ukrainy. Stamtąd gwałtownie migrowali na tereny środkowo wschodniej Europy. Jednak bydgoscy badacze odnaleźli komponenty puli mtDNA Słowian, które były obecne w Europie Środkowej już w epoce brązu, więc przynajmniej w 3 tysiącleciu p.n.e.
Badania te nie wyjaśniają zagadek kulturowych, na które powołują się allochtoniści, gdyż pula genowa to jedno, a kultura materialna to coś zupełnie innego. Badacze nie kwestionują więc, że u schyłku starożytności nastąpiły w Europie przemiany kulturowe, ale ich zdaniem, tym przemianom nie musiały towarzyszyć tak gwałtowne ekspansje migracji ludności i zmiany demograficzne jak przypuszczano.
Kiedy przed kilku laty genetycy odkryli polską haplogrupę R1a1a7 męskiego chromosomu Y- DNA, spowodowali burzliwą dyskusję nad naszym wspólnym pochodzeniem z resztą Słowian. Okazało się bowiem, że Polacy zamieszkują swoją ziemię już od ponad 10 tys. lat i posiadają inną podhaplogrupę niż reszta Słowian.
Na podstawie tychże badań naukowców zachodnich okazało się, że Polska posiada przeszło 10 700 lat egzystencji w rejonach Wisły, Zbrucza i Dźwiny. Na tych terenach bowiem odkryto masową obecność haplogrupy W1a1a7 od ponad 10 tys. lat.
Nauka Zachodnia to oficjalnie potwierdziła, a media w Polsce milczą lub świadomie dezinformują. Dlaczego?
Dotąd uważano, że wszyscy Słowianie pochodzą od Indoeuropejczyków z haplogrupą R1a1, i przybyli do Europy ze Wschodu a na ziemie polskie dotarli ze środkowej Ukrainy.
Teraz okazało się, że my Polacy posiadamy podhaplogrupę R1a1a7.
Niemcy uważają ziemie między Odrą a Dniestrem za odwiecznie germańskie a Polaków zawsze traktowali jak podludzi niższej rasy. Teraz być może ujawni się, że to Ariowie pochodzą od Polaków jeśli uczeni odnajdą polską haplogrupę wśród Braminów indyjskich.
Być może okaże się wtedy również, że nasi przodkowie na podbój Wschodu wyruszyli z ziem polskich. Wśród Polaków indoeuropejska haplogrupa R1a1 występuje u 57% męskiej populacji i z niej wyodrębniła się polska haplogrupa R1a1a7 ok. 11tys. lat temu. Ta haplogrupa występuje obecnie w 35% u naszych rodaków z terenów Wisły, Zbrucza i Dźwiny.
Ariowie podbili Indie w II tys. pne. Łatwo więc będzie oddzielić ich haplotypy od wcześniejszych indoeuropejczyków. Haplogrupa R1a1a7 występuje u pozostałych Słowian z dużo mniejszym natężeniem. Najmniejsze występuje między Zbruczem a Wschodnią Ukrainą.
Koło Krymu i Centralnej Rosji jest jej tylko około 10%, co również może świadczyć, że pewna grupa Słowian mogła przybyć do Europy z Hunami i po rozbiciu Sarmatów i Alanów a później celtyckich Gotów w IV w.n.e opanowała tereny do Alp i Łaby.
Jako ciekawostkę dodam, że wyniki powyższych badań sugerują, iż Słowianie wraz z Hunami stali się pogromcami Europy i przyczynili się do zniszczenia Imperium Rzymskiego.
Żółto brązowe pola – występowanie R1a1a7(polska haplogrupa)
Czerwony- R1b, żółty- R1a1, niebieski- N1c, seledyn-I1a, niebieski jaśniejszy-I2a, zielony-J2, zielony ciemny-J1, czarny-G,pomarańczowy- E1b
Autor: Emilia Plater
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz